Een van de toebedeelde taken is de dienst tijdens de lunchpauze, het bureau opname/ontslag moet bezet blijven hetgeen bij toer beurt wordt gedaan. Najaar 1957 Het is klokslag half één als er van de schietbaan Waalsdorpervlakte een melding binnen komt van een ernstig ongeval en met spoed om een ambulance vragen. Dat hier adequaat gehan delt moet worden is duidelijk Voor het hospitaal staat één van de twee ambulance, de chauffeur is in de directe omgeving niet te vinden. Ik bel het Witte Kruis de partuculieren ziekendienst die de nacht en weekende contractueel ook wordt inge schakeld bij calamiteiten, Blokkeer de lift en waar schuw OK, gevolgd door het openzetten van de toegangsdeuren der hoofdingang. De dienstdoende portier komt tegen die laatste handeling in verzet en wil de deuren weer sluiten, dit zou in opdracht van de directrice geschiedde.
Ik moet alle registers opentrekken om de man te overtuigen dat in deze de verantwoording bij mij ligt en hij geen angst behoeft te hebben voor Mien Steriel de bijnaam welke in de wan delgangen gebruikt wordt.± 25 Min. na de melding is het de dubbel tonige claxon die de komst van de ambulance aankondigt, echter alle voorberei ding ten spijt de patient die door een buikschot gewond raakte blaast in de lift de laatste adem uit. Nog die zelfde middag wordt ik bij de chef van het hospitaal ontboden om uitleg te geven over het inzetten van partuculier ziekenvervoer welke kosten op mij zouden worden verhaald De kolonel arts, chef van de inrichting toont alle begrip voor mijn adequate optreden en legt de klacht ingediend door de directrice naast zich neer De strijd wordt steeds grimmiger