centraal militair hospitaal den haag - 4

 

 

 

 

 

                               

        

Stalking, een halve eeuw terug beschreef men dit als bespieden. Het personeel dat in de ochtend uren het hospitaal betrad  werd vanaf het toilet  geobserveerd en indien dit als te  laat kon worden  aange merkt ter verantwoording geroepen. Bij mijn entree om 07.25 h was het de portier die mij met een wenk te kennen gaf dat er geloerd werd. Een snel besluit,een adequate reactie,met een gezicht der onschuld  zelve  ga ik recht op mijn doel af en knal de toiletdeur  met al de in mijn bezit zijnde kracht in het slot

                                                             

Begin December 1957, Aanvang dienst 07.30 uur, een dag zoals zovele andere dagen. De rondgang langs de afdelingen  om het  beschikbare  beddenbestand  in kaart te  brengen is voltooid,  op één der
afdelingen wordt mij een kop koffie aangeboden, maar dat moet ik buiten de gezichtskring opdrinken want dit mag de directrice niet zien. Ik bedank voor het spontane aanbod, om de menselijk denkende medewerkster niet in moeilijkhededn te brengen, maar vervloekt  het slavische  klimaat dat hier heerst 

 

Januari 1958  Alle kerst en nieuwjaars wensen ten spijt, zijdelings wordt mij duidelijk gemaakt dat mijn gezin er onder lijd, mijn gezonde humor is verdwenen en de chagarijn is van mijn gezicht te lezen.   Een signaal dat ik wel ter harte moest nemen om erger te voorkomen en voor de zoveelste maal wende tot het bureau plaatsing  onderofficieren  IGDKL met het verzoek om mij zonder  voorkeur over te plaatsen