De staat van dienst dezer
legeringsruimte:
De eerste bewoners waren het 1e Bataljon, 16e Regiment Infanterie die
tijdens de mobilisatie in september 1939 hun intrek namen.Gedurende de
bezettings jaren 1940 – 1945 kreeg het de status van Polizeigefängnis
officieel met de benaming: “Polizeiliches Durchgangslager und Erweitertes”
September 1945 draagt het Militair Gezag het kampement over aan
het Ministerie van
Justitie en wordt het kamp omgedoopt in “Bewarings & Verblijfkamp”
Duizenden Neder
landers die werden opgepakt wegens collaboratie, heulen met de vijand
en/of hand en
spandiensten verleenden aan de bezetter zaten
in afwachting van berechting in het
kamp opgesloten,waarvan het merendeel aanbidders waren van de NSB (Nationaal
Socialistische Beweging)
Augustus 1946 wordt het Ministerie
van Oorlog wederom eigenaar van het barakkenkamp of dat wat er nog van over
was, want naast het bord “art 461” was hier zeer zeker het bord
“Onbewoonbaar” van toepassing De afzetting van het Militair terrein,een
dubbele prikkeldraad omheining die eens de bewoners binnen het kampement
moesten houden lag tegen de grond, Overblijfselen uit de tijd van het Nazi
schrikbewind de massa graven, die de IB (identificatie en berging) rondom
het kamp aan het ruimen waren. Als wij te horen krijgen dat het team net een
zevental Russen die met prikkel draad aan elkaar gebonden waren geborgen
hebben, gaat er echt wel iets door je heen.
Wij worden gelegerd op de kopkant van één der barakken, 26 bedden (stapelbaar)
in twee rijen van 13 geplaatst.dus geen boven of beneden buren, geen PSU
kasten, twee tafels en vier banken en in het midden een “godin” potkachel
cpl. met kolenbak. Wij zijn in deze ruïne de enige bewoners. Aan één der
wanden hangt een kranten knipsel uit het Amersfoort ’s dagblad augustus
1947, waaruit blijkt dat wij de eerste naoorlogse bewoners zijn zonder een
politiek omstreden verleden.
13
8 J
aar na de invoering der dienstplicht, vastgelegd door een wet op d
uit 1809, worden wij na een kort komst woord, onder de krijgstucht gesteld. Ik onderga deze toezegging als mijn eerste communie, met weinig woorden wordt er veel gezegd, maar nog veel meer bedoeld.