Als het doek gevallen is, de overdracht van de Koninklijke Landmacht aan de Maritime eenheden der Koninklijke Marine ter bescherming van ons overzeese gebiedsdeel moet worden gerealiseerd, krijgt de c-vervoersgroep een telegram vanuit Hollandia dat per Kroonduif (KLM) de commissie van overgave/ overname zal neerstrijken in Merauke. Een paar uur later land de Dakota op de strip en neem ik zoals een goed militair be aamt de houding aan bij het zien van zoveel goud, sterren en balken. De in het wit gestoken officieren die in meerderheid deel uit maken van deze commissie nestelen zich in de Power-wagon welk mij als cdt-vervoersgroep ter beschikking staat. Daar de deelnemers niet allen tegelijk vervoerd kunnen worden,blijven de in het kaki gestoken commissie leden op de strip achter en wachten geduldig totdat ze opgehaald worden. Onder hen bevindt zich ook mijn chef, de Cdt Welzijnszorg Nieuw-Guinea die mij op
een vaderlijke toon het advies geeft, voorzichtig om te gaan met de lading Marine officieren.Als na een uur ook de Landmacht officieren zijn gearriveerd verzamelen zij zich allen in de kantine en vragen om BIER Wie? en waar? is de barbediende? Het is mijn chef die de spreker op het spoor zet, ”Die staat vlak naast U” daarbij wijzend op mijn persoontje. Daar het afvloeiing proces al maanden geleden in gang gezet is, zijn er slechts zes militairen ter afwikkeling van de lopende zaken achter gebleven. Allen met meerder toebedeelde taken. Het lag voor de hand dat ik als welzijnsfunctionaris het beheer der Toko en kantine kreeg toegeschoven nadat dit personeel naar Nederland was vertrokken.
