Als ik de
draad weer oppakt bij de aansleep van mijn VAU 3t Ford F5
de rondrit om de paradeplaatswaar
de GMC die mij aangekoppeld had tot staan gebracht is, ga ik in het zelfde
sneeuwspoor terug naar de parkeerplaats. Onder de mast van de breakdown
door….tenminste dat was de bedoeling echter nu zonder te controleren of dat
mogelijk was (vannacht
ging dit met een speelse ruimte)
de linker boven hoek van de opbouw komt nu in aanvaring met de zwaaiarm van dit
stalen monster en de gevolgen waren een completen puinhoop: Dekzeil met een
flinke winkelhaak, de huiven omgebogen en de latten versplinterd. Opgegroeid
zonder bijgeloof ,maar het was toch wel Vrijdag 13 januari 1956 ga ik de MTOO
tegemoet die ik melding maakt van de tour des fatalité. Het aanzien van een
voertuig uit zijn renstal brengt de MTOO geen moment uit zijn evenwicht en geeft
mij de opdracht onmiddellijk die schroothoop in de box te zetten.
Terug in het MT honk, alsof het een ingestudeerd blijspel betrof, orders worden
uitgedeeld,telefoon gesprekken gevoerd en ik krijg de opdracht de beschadigde
onderdelen van het geschonden voer tuig te demonteren. De R.I.M.I. richt de
huiven, de Dienstkring der Genie levert het houtwerk en de zeilenmaker ontfermt
zich over de winkelhaak in het dekzeil. Mijn gage van spandrie is net voldoen de
om de benodigde slotbouten aan te kopen. Maandagmorgen 72 uur later, Koffie met
gebak, een doos sigaren. Met deze donatie sta ik bij de post,check en
girodienst in het rood en om deze situatie in de toekomst te vermeiden draagt de
MTOO mij voor om de Onderofficiersopleiding te volgen daar ik meer in mijn mars
zou hebben als het wagenpark van de Genie te devalueren.
