De uren verstrijken, nog wat onwennig in deze
16 m² bureau ruimte, het Opalineglas in de ramen laten
weinig daglicht door.Er hangt een sfeer die moeilijk te definėren is, maar
dan.. de deur zwaait open en de directrice van het hospitaal alsmede een
verpleegkundige betreden de ruimte. Tot haar begeleidster richt ze het woord:
Dit is onze nieuwe broeder wijzend in mijn
richting Hoewel de Epinefrine mijn bloed vaten vernauwen
ga ik gelijk in de tegen aanval.
Mevrouw, ik moge u er op wijzen dat het per legerorder verboden is militair
perso neel aan te spreken of aan te duiden als Broeder, voor u
ben ik sergeant en als zodanig wens ik ook
aangesproken te wor den. De eerste aanvaring met dit kopstuk is een feit, de
eerste horde is genomen.
Teleurgesteld ? ach Als
overheidsdienaar wordt je incasserings vermogen regelmatig op de proef gesteld. Om je doel te berei ken
moet je obstakels overwinnen. Obstakels die voor mij zijn uitgezet hebben meer
weg van een hordeloop, een parcours dat hij mag omschrijven als de
donkere dagen voor en na de kerst
de maanden van zijn tewerkstelling in het hospitaal den Haag
Het startschot is gevallen, Maandag 9 september 1957 mijn plaats binnen de hospitaal organisatie is een administratieve functie op bureau opname een lokatie die ik moet delen met de hoofdverpleger Het inschrijven van patiėnten, administratieve afhandeling richting onderdeels commandant en naaste familie