Het
lesrooster voor die middag sprak mij niet zo aan en nog voor het belsignaal
van halftwee (de aanvang der lessen) heb ik mij
verstopt achter het openbare urinoir (pisbak) aan de Veenkade.bMet
een uitzicht op de activiteiten van de Zuid Hollandse Bierbrouwerij en de
aardappelhandel van Eigenhulp, alsmede het stralend mooie herfst weer was het
voor mij een middag om nooit te vergeten .Zeker niet als ik terug
denkt aan de nasleep die dit verzuim tot gevolg had. Als het donker begint
te worden realiseer ik mij pas dat dit uitje langer heeft geduurd dan de
twee uur les op school. Met enig schuldgevoel stap ik naar huis, de klok op
de hoek van de straat wijst 17.30 uur, maar dan.. ik ben al gesignaleerd
door één van mijn zusters die mij dui-delijk maakten dat den gehele buurt
inclusief de wijkagent deelnemen aan een zoekactie. Ik werd echter
binnengehaald als de verlorene zoon, maar als ik uitleg heb gegeven van de
door mijn gekozen vrijheid wordt dit bestempeld als:
SPIJBELEN
Broeder Patricius onze klasse leraar
heeft geen sterke indruk op mij achter gelaten.
Wat ik mij kan herinneren is het belonings systeem dat hij hanteerde, met
name bij goed gedrag werd dit met een rood
stokje beloond. Psychologies gezien mis-schien wel een goede opvoedings
methode, maar was voor mij geen beletsel om op een Vrijdagmiddag
ongeoorloofd vrij van onder-richt te nemen.
