Op het dak van de fabriek was een observatiepost ingericht, bij naderende luchtaanvallen werd een vooralarm afgegeven dat het signaal was om het object te verlaten en dek king te zoeken onder het spoorwegviaduct op een honderdtal meters afstand van de fabriek. De sirene ’s der stad die lucht alarm afgaven volgde vrij snel na het fabrieks alarm, een ritornel (herhaling) dat zich vele malen per dag afspeelde.
In het najaar werd er een veldkeuken afkomstig uit de dumpvoorraad van het Nederlandse leger in de fabriek geïntroduceerd. Een parade paardje voor één der werknemers die voor het fabrieks personeel zal gaan koken, voor mij als duvelstoejager zonder vast werkrooster nu gepromoveerd tot hulpkok met als opgave de ketel in de vroege ochtend uren op temperatuur te brengen. Met een sonderausweis mocht ik tijdens de spertijd over straat, een wandeling van een ruim half uur, moederziel alleen in een stad die eens gonsde van het nachtleven
nu als spookstad met zoeklichten die de hemel aftasten en het geronk van de eskaders vliegtui gen die hun bommenlast hebben afgeworpen op de industrie in Duitsland. Welke doelen waren het Hamburg? Bremen? Hannover? Kassel of de ruhrpot? Straks in de fabriek,luisteren naar Radio Oranje, de illegale zender die ons informeert over het laatste frontnieuws. Een ontvanger die in elkaar geknutseld is door de onderduikers die hun schuilplaats hebben in de fabriek.
